#CBYG
#DEBaron
#MemorialPlaza
#OAR#911
2E WOE SEPT
PROGRAMMA ’23
#RepairCafé
#StilleKracht
#Langstraat
#Nellesteijn
#DenHollander
#Duinrell
#Tikibad
#Huifkartocht
#Scheveningen
#Voorlinden
#Louwman
#CORPUS
#Atlantikwall
#SoefiCentre
FAMILIESTRAND
#Sportverenigingen
#Sterrenbad
#Golfbanen
KOM JE OOK?
#KZVW
#SimpelZee
#SurfClub
#WindHoek
#Catamaran
#BlauwZwart
#Kanoverhuur
#Hendrikse
#WesternRiding
#Duinrell
#HotelDuinoord
#VanDerValk
#HotelWassenaar
#DeWittenburg
#MetaJochemspad
#Panbos
#Afstanden
#HollandseDuinen
#FietstochtBaron
#Wassenaar
#DeHorsten
#DeTapuit
#Tochten
#FietsHuren
#Fietsroutes
#Kinderboerderij
#RestaurantDeBaron
#Filmhuis
#SoldaatvanOranje
#TIP
#Parkeren
#911#Police
HISTORIE
Eén week per jaar is het groot feest in Valkenburg. Elke Valkenburger kijkt het hele jaar uit naar de tweede woensdag in september, als het tijd is voor de paardenmarkt. Of in goed Valkenburgs: de mart. Wanneer je een paar eeuwen teruggaat in de tijd, blijkt het ook nog goed Nederlands te zijn. Kijk maar eens op de ingelijste publicatie op de bovenetage van het voormalige gemeentehuis. Daar wordt, in 1687, toch duidelijk gesproken van ‘mart’ in plaats van markt. Niets mis mee dus!
Marktveld
Al spoedig na de bouw van de kapel ontstond tussen 800 en 840 een markt in Valkenburg waar men vlas en linnen verhandelde om met de inkomsten de kapel in stand te houden. Rond 840 zouden er ook al paarden aangevoerd zijn, zodat het mogelijk is om dit jaartal aan te merken als begin van de paardenmarkt. Deze markt zou in de loop der jaren steeds meer in betekenis gaan toenemen, waarschijnlijk ook weer door de gunstige ligging van Valkenburg aan de Oude Rijn. De markt strekte zich in die tijd uit over een terrein gelegen tussen de kerk en de Torenvlietslaan. Al snel kreeg het terrein de naam Marktveld.
Geldnood
Graaf Willem II verleent in 1246 de Valkenburgse paardenmarkt octrooi, het alleenrecht, maar dan gebeurt er in 1260 echter iets vreemds. De Ambachtsheer van Valkenburg verkoopt de paardenmarktrechten aan Vlaardingen. Voor de kerk begrijpelijk een schadelijke ontwikkeling. Om de zaak te redden, reageert de Bisschop van Utrecht in 1261 met een tegenmaatregel door uit te vaardigen dat vanaf Hoek van Holland tot Kennemerland geen paard van 6 jaar of jonger verhandeld mag worden gedurende 6 weken voor de Valkenburgse markt, zodat Valkenburg toch een redelijke paardenmarkt behield. De machtsstrijd is kennelijk ontbrand. De geldnood was echter niet opgelost. Zeker niet voor de ambachtsheer, want in 1280 wordt het recht om paardenmarkt te houden ook verkocht aan Voorschoten, waaruit wel geconcludeerd mag worden dat de verhouding tussen kerk en ambachtsheer niet altijd even goed was.
Belangrijke gebeurtenissen
De paardenmarkt heeft in de geschiedenis van Valkenburg steeds een zeer belangrijke plaats ingenomen. Opvallend is ook dat belangrijke gebeurtenissen in Nederland terug te vinden zijn in het gebeuren om en bij de paardenmarkt, zo bijvoorbeeld het bekende jaartal 1574, wanneer tijdens het beleg van Leiden wordt besloten om de markt in Zwijndrecht te houden en een ander voorbeeld wanneer wegens de cholera-epidemie in 1866, wordt besloten dat jaar geen kermis te houden. Uit dit gegeven blijkt dat tijdens de marktdagen naast de handel ook het vertier werd gezocht.
Kunstenaars
Echter niet alleen de geschiedenis vinden we terug in de paardenmarkt, maar ook de cultuur. Vele kunstenaars worden geïnspireerd door de drukte en de activiteiten rond de paardenmarkt. Een heel bekend schilderij is te vinden in de Lakenhal te Leiden en werd in 1626 geschilderd door Salomon van Ruysdael. Daarvoor schilderde in 1618 Adriaan van de Venne het bezoek van Prins Maurits en Frederik Hendrik aan de markt, welk schilderij is te bewonderen in het Rijksmuseum te Amsterdam. Onderaan deze pagina treft u een afbeelding van dit schilderij, inclusief een uitgebreide omschrijving.
Paardenmarkt anno nu
De paardenmarkt neemt nog altijd een belangrijke plaats in bij de Valkenburgers. Veel Valkenburgers nemen in de week van de paardenmarkt vakantie, zodat ze volop van het feest kunnen genieten. Ook de Valkenburgers, die buiten het dorp wonen, keren tijdens de paardenmarkt terug naar ‘hun’ dorp om de feesten mee te maken. Er is altijd wel een slaapplaats te regelen bij familie of oude vrienden. In de zomer ontstaan er twee ‘tijdperken’: voor de mart en na de mart. Deze termen worden gebezigd als er afgesproken moet worden voor vergaderingen of evenementen van verenigingen, maar ook over de levertijd van goederen en het tijdstip waarop bepaalde werkzaamheden moeten worden uitgevoerd. “Lukt het nog voor de mart?” “Nou, zal wel na de mart worden.”
In 2006 brak er een nieuwe periode aan voor het dorp Valkenburg en dus ook de paardenmarkt. Toen werd Valkenburg via een gemeentelijke fusie deel van Katwijk, waartoe ook de dorpen Katwijk aan den Rijn, Katwijk aan Zee en Rijnsburg behoren. De laatste en bovendien populaire burgemeester van Valkenburg, Joop van der Reijden (overleden 3 februari 2006) maakte altijd een waar feest van de opening van de mart. In 2003 werd onder zijn leiding een nieuwe impuls meegegeven aan de mart. De bloemenaanhanger, van waaruit altijd de opening en de verloting plaatsvond, werd vervangen door een muziektent of podiumwagen. De kermis werd verplaatst, waardoor de paarden hun aloude prominente plaats in het dorp weer terugkregen: rond de kerk, goed in het zicht en niet ‘weggestopt’ achter de kermisattracties.
In 2006 rustte op de schouders van Jos Wienen, die als burgemeester van Katwijk vanaf dat jaar óók burgemeester van de Valkenburgers werd, de schone taak om de paardenmarkt van Valkenburg te openen. Hoe doe je dat in een dorp waarvan een deel van de bevolking sceptisch stond tegenover de gemeentelijke fusie, in een dorp dat weleens vergeleken is met het opstandige Gallische dorpje van Asterix en Obelix en waarvan de laatste burgemeester weleens is vergeleken met een druïde? Daar is lef voor nodig. We weten niet of Jos Wienen dáárom enige tijd geleden begonnen is met paardrijlessen, maar feit is wel dat hij alle Valkenburgers aangenaam verraste door te paard de Valkenburgse mart te openen.
Paardenmarktcomité
Sinds jaar en dag is het paardenmarktcomité actief. Sinds 2003 is Jan van der Nagel voorzitter van het comité. Het comité komt zo’n vier of vijf keer per jaar bij elkaar. De vergunning voor het houden van de markt moet worden aangevraagd, het ringrijden moet worden georganiseerd en de paardenmarktloterij moet op de rails gezet worden. Er zijn jaren geweest dat er meer paarden in Valkenburg aanwezig waren dan Valkenburg inwoners telde. Dan stonden de paarden tot aan de Achterweg en de Hoofdstraat aan toe. Dat is tegenwoordig wel anders. De laatste vijf jaar is de aanvoer van paarden en pony’s steeds rond de tachtig tot honderd stuks geweest. In 2000 was het wat minder, maar dat had te maken met de vrachtwagenblokkades, die opgeworpen werden vanwege de hoge brandstofprijzen. We zijn wel blij dat de aanvoer standvastig in aantal is.
De aanvoerpremie is voor paarden en pony’s gelijk. Valkenburgers zijn paardenminnend en menig Valkenburger zet zijn paard dan ook op de markt. Om het evenement in stand te houden, maar natuurlijk ook om de aanvoerpremie te incasseren! Dat Valkenburg Neerlands Oudste Paardenmarkt heeft, staat voor het paardenmarktcomité vast. Net als voor alle andere Valkenburgers trouwens.
In het verleden werden paarden voornamelijk verhandeld voor het werk op de landerijen. Daarna werden het meer en meer paarden voor sport en recreatie. En de laatste jaren zie je een toename van het aantal Shetland pony’s, Haflingers en Fjordenpaarden. De mensen hebben het druk met hun werk. Dan is makkelijk wanneer je een paard hebt dat minder hoge eisen stelt aan het onderhoud.
Reclame maken voor de paardenmarkt is in Valkenburg nauwelijks nodig. Iedereen weet maar al te goed wanneer het mart is. Het comité hangt wel raambiljetten op bij de winkeliers, maar dat is meer omdat het er nu eenmaal bij hoort.
Oranjevereniging
De Oranjefeesten rondom de paardenmarkt zijn minstens net zo belangrijk voor het feest als de paardenmarkt zelf. Oranjevereniging “Wilhelmina” is verantwoordelijk voor de organisatie van talrijke festiviteiten rondom de paardenmarkt. De Oranjevereniging organiseert altijd een flink aantal spelen, waaraan in principe iedereen kan meedoen. Vast onderdeel is altijd het volleybaltoernooi, waarmee de festiviteiten van de Oranjevereniging op de vrijdagavond voor de ‘mart’ worden geopend. Een populair onderdeel is de kinderoptocht op donderdagochtend. De optocht kent altijd een bepaald thema. De kinderen van de twee basisscholen en de twee peuterspeelzalen doen er altijd graag aan mee. En de optocht oogst altijd veel waardering van het publiek. Want ondanks het feit dat het de avond tevoren best weleens laat geworden kon zijn in De Terp of De Biertrom, de kinderoptocht is altijd verzekerd van veel publiek langs de route. De onderlinge saamhorigheid van de Valkenburgse bevolking is altijd geweldig tijdens de paardenmarkt. Alles kan en niets moet. Mensen versieren hun straten samen met alle buren, organiseren buurtbarbecues en noem maar op.
Wist u trouwens dat de Oranjefeesten vroeger eerder in het jaar werden gehouden? De verjaardag van Koningin Wilhelmina, op 31 augustus, was aanleiding om een feest te houden. Omdat de Valkenburgse tuinders het in die week veel te druk hadden om te feesten (omdat een paar weken later ook de paardenmarkt werd gehouden), zijn de festiviteiten opgeschoven naar de week van de ‘mart’. Valkenburgers blijven praktische mensen!
‘De prinsen van Oranje, Maurits en Frederik Hendrik, op de paardenmarkt te Valkenburg’, zo luidt de titel van het schilderij. Maar eigenlijk zijn beide prinsen een klein detail: links van het midden zitten ze in de open karos, die door zes schimmels wordt getrokken. Op het schilderij is veel meer gaande. De maker van het stuk, Adriaen van de Venne, is een echte verhalenverteller. Met oog voor detail bouwde hij, tafereeltje voor tafereeltje, zijn voorstelling op.
Jaarlijks werd tussen 9 en 17 september een paardenmarkt en kermis georganiseerd in het Zuid-Hollandse, aan de Oude Rijn gelegen Valkenburg. De woorden ‘Valkenburg’ en ‘paardenmarkt’ waren bijna uitwisselbaar. in het Zuid-Hollandse plaatsje Valkenburg bij Leiden was een grootscheeps evenement. Niet alleen voor de markt kwamen mensen van heinde en ver. Een extra trekpleister was de kermis, die traditiegetrouw tijdens de marktdagen werd gehouden.
Het hele gezelschap wordt voorafgegaan door drie pages. Zij hebben alledrie dezelfde kleding aan in vrolijk rode, blauw en groen. Links van het karos staan twee edellieden te paard. De prachtige Spaanse hengst met de lange golvende manen behoorde tot Maurits’ favorieten. Hij werd vaker afgebeeld.
De heer en de dame, naast de gelaten ogende werklui, blinken van deftigheid. Zij draagt een hoge kanten kraag. Onder haar bovenkleed is een roodkleurig pronkkleed te zien. Voor wie Van de Venne het schilderij maakte is niet met zekerheid bekend, maar misschien was het het luxueus geschilderde echtpaar rechts. Goed mogelijk is, dat het dan gaat om jonkheer Johan de Hertoghe, heer van Valkenburg en Orsmael, en Josyna de Bye. De Hertoghe kocht eind december 1615 de hoge heerlijkheid Valkenburg van de prinses de Ligne, waardoor hij een sterke band met deze plaats kreeg, en ook was hij een van Maurits’ trouwste dienaren en favorieten. Tussen 1614 en 1615 was hij zijn stalmeester, in 1616 volgde zijn benoeming tot kwartiermeester-generaal van het staatse leger en in 1619 benoemde Maurits hem tot luitenant en later tot gouverneur van het prinsdom Orange. In februari 1618 stuurde Maurits De Hertoghe naar Brussel om toe te zien op de opening en correcte uitvoering van Filips Willems testament. Voor deze trouwe dienaar moet de voorstelling van Maurits als soeverein vorst op ‘zijn’ paardenmarkt zeer aantrekkelijk zijn geweest. hebben gegeven om dit schilderij te vervaardigen. Achter het deftige gezelschap staat een rattenvanger. Zijn vangst van de dag bengelt hoog aan de stok. Op de grond liggen een geraamte van een paard, verschillende soorten schelpen, geldstukken, een gebroken eierschaal en een gebroken pijp. Het zijn verwijzingen naar de broosheid van het bestaan. Dergelijke symbolen werden veel in schilderijen verwerkt. De schelpen die Van de Venne hier schilderde, komen trouwens niet in Nederland voor. Het zijn exotische schelpen, die vaak werden verzameld.
In de 16de en 17de eeuw hadden vorsten, rijke kooplieden en geleerden dikwijls een verzameling zeldzaamheden, rariteiten. ‘Rariteit’ komt van het Latijnse ‘rarus’: zeldzaam of schaars. Dergelijke collecties werden bewaard in kunst- en rariteitenkabinetten: speciaal ingerichte kamers of kunstkasten. Een rariteitenkabinet is dus een klein museum. Verzamelaars in de 16de en 17de eeuw probeerden in hun verzameling de hele kosmos ‘samen te vatten’. Zo kon een rariteitenkabinet bijvoorbeeld fossielen, oude munten, edelstenen, organismen op sterk water, struisvogeleieren of door de mens gemaakte dingen bevatten..
Bron: www.rijksmuseum.nl
Wassenaar.tips Samen – Zijn is een onderdeel van de Stille Kracht en heeft tot doel om mensen van alle leeftijden die zich alleen voelen bij elkaar te brengen en een gezellige, informatieve middag te bezorgen. Op die manier kunnen zij contacten leggen en zullen ze hopelijk nieuwe vriendschappen sluiten. Eenmaal per maand, op de tweede woensdag, wordt een Samen – zijn middag georganiseerd, van 14.00 tot 17.00 uur, in de kantine van Blauw – Zwart. Via algemene oproepen en met hulp van maatschappelijke organisaties in Wassenaar worden die middagen onder de aandacht gebracht. Wij kennen geen vakantiesluiting en organiseren het hele jaar door op de tweede woensdag van de maand deze gezellige en informatieve bijeenkomst. De Stille Kracht is dè ideologische kringloopwinkel van Wassenaar. De opbrengsten gaan uitsluitend naar goede Wassenaarse doelen of Wassenaarders die urgente hulp nodig hebben.
Located on eight acres of the 16-acre World Trade Center complex, the 9/11 Memorial is a place of remembrance and contemplation within the bustle of lower Manhattan. Making the Memorial In April 2003, the Lower Manhattan Development Corporation—established to oversee the revitalization of the downtown area after 9/11—launched an international competition to choose a design for a permanent memorial at the World Trade Center site. The competition was open to adults 18 years or older, without regard for nationality or professional accreditation, and yielded 5,201 submissions from 63 countries. Entries were judged by a 13-person jury that looked for designs that honored the victims, spoke to the needs of families who had lost loved ones, and provided a space for healing and reflection. In January 2004, the design submitted by architect Michael Arad and landscape architect Peter Walker, Reflecting Absence, was chosen as the winning entry. Their design features twin waterfall pools surrounded by bronze parapets that list the names of the victims of the 9/11 attacks and the 1993 World Trade Center bombing. The pools are set within a plaza where more than 400 swamp white oak trees grow. The Memorial opened on September 11, 2011, 10 years after the 9/11 attacks. Water flows down two walls and disappears into a void at the center of a Memorial reflecting pool. Sunlight creates shadows on the pooled water. The Design of the Memorial Memorial Pools The focal points of the Memorial are two pools, each nearly an acre in size, that sit in the footprints of the former North and South Towers. The pools contain the largest manmade waterfalls in North America, each descending 30 feet into a square basin. From there, the water in each pool drops another 20 feet and disappears into a smaller, central void. According to the architect, Michael Arad, the pools represent “absence made visible.” Although water flows into the voids, they can never be filled. The sound of the cascading water makes the pools a place of tranquility and contemplation separate from the bustling noises of the city. A map of the north and south reflecting pools shows the locations of victims’ names on the Memorial. The names at the north pool are separated into the categories of World Trade Center North, February 26, 1993, and Flight 11. The names at the south pool are separated into the categories of first responders, World Trade Center South, Flight 93, Flight 77, the Pentagon, and Flight 175. The names of the 2,983 people who were killed in the 2001 and 1993 terrorist attacks are inscribed on bronze parapets edging the memorial pools. The names are grouped by the locations and circumstances in which victims found themselves during the attacks. The North Pool parapets include the names of those who were killed at the North Tower, on hijacked Flight 11, and in the 1993 bombing. The South Pool parapets include the names of first responders as well as victims who were killed at the South Tower, on hijacked Flight 175, at the Pentagon, on hijacked Flight 77, and on hijacked Flight 93. Within these groupings, names are arranged in a system of “meaningful adjacencies.” Friends and colleagues appear together, as well as the crews of each of the four flights and first responder agencies and units. Additionally, during the Memorial’s development, victims’ next of kin were invited to request that their loved ones’ names be inscribed alongside specific others. In this way, those who were connected in life reside together on the Memorial. The Survivor Tree More than 400 swamp white oak trees fill the Memorial plaza around the pools. This hardy species of tree is native to the areas of all three 9/11 crash sites: New York City; Arlington, Virginia; and Somerset County, Pennsylvania. Memorial Plaza is seen from above on a sunny day. Dozens of oak trees fill the Plaza with a vivid green. These trees surround the two reflecting pools where the North and South towers once stood. Between the large, square pools is the Museum’s glass and steel pavilion. The Memorial plaza also includes one Callery pear tree. In October 2001, recovery workers discovered the severely damaged tree at Ground Zero. Members of the New York City Parks and Recreation Department removed it from the site and nursed it back to health. Having survived the events of 9/11, the tree became known as the Survivor Tree. It was returned to the World Trade Center site in 2010 and now stands on the plaza as a symbol of resilience and perseverance. Six stone monoliths border the pathway of the 9/11 Memorial Glade. There are three monoliths on each side of the path. Trees with bright green leaves stand to the left and right of the path. 9/11 Memorial Glade The southwestern quadrant of the Memorial plaza is dedicated in honor of all who are sick or have died from exposure to toxins in the aftermath of the 9/11 attacks. This population includes first responders and recovery workers at all three sites, relief workers and volunteers, World Trade Center survivors, and lower Manhattan residents, students, and workers, including those who cleaned buildings in the vicinity of Ground Zero. Named the 9/11 Memorial Glade, this historic modification to the Memorial also recognizes the determination and perseverance of those who participated in the recovery efforts, responding when our nation needed them most and helping to make rebuilding possible. It includes a pathway flanked by six large stone monoliths, each inlaid with remnant World Trade Center steel, symbolizing strength through adversity. The Glade opened on May 30, 2019, the 17th anniversary of the official end of the recovery period. 9/11 Memorial Glade Six stone monoliths border the pathway of the 9/11 Memorial Glade. There are three monoliths on each side of the path. Trees with bright green leaves stand to the left and right of the path. The Glade honors those who are sick or have died from exposure to toxins in the aftermath of 9/11. Survivor Tree Seedling Program A view looking up towards a sunny sky shows One World Trade Center towering over the branches of blooming Callery pear trees with white flowers. Each year, the 9/11 Memorial gives seedlings from the Survivor Tree to three communities that have endured extreme violence, terrorism, and natural disasters in recent years.